“Сялец – назва-тэрмін: невялікае паселішча наогул”. [1]
Першае ўпамінанне аб вёсцы Сялец у пісьмовых крыніцах датуецца 1397 годам. У 1541 годзе дзякуючы каралеве Боне Сфорца Сялец становіцца мястэчкам, ці інакш – горадам.
Існуе паданне, што даўным-даўно была зусім іншая назва сяла. Пасля страшнай хваробы, калі ўсе жыхары памерлі, прыехалі новыя людзі і засялілі мясцовасць. Сяліліся яны на сухіх высокіх берагах ракі Башты (сёння гэта безымянны канал), адваёўваючы зямлю ў леса, хмызнякоў і балот. Так з’явілася новая назва. Магчыма, спачатку ёю карысталася толькі адна з груп людзей, якія пасяліліся тут, а пазней яна стала агульнай. Тым больш што назва Сялец азначае “малое сяло”. [2]
[1] Жучкевич, В.А. Краткий топонимический словарь Белоруссии / В.А. Жучкевич. – Минск : Издательство БГУ, 1974. – С. 339.
[2] Пейган, М. Сяло ля Башты : краязнаўчы нарыс / Мікалай Пейган. – Мінск : Кнігазбор, 2009. – С. 10-11.
Новыя запісы
- У зялёна-жаноцкай вёсцы расце дзяўчынка, мая вучаніца… / [Галіна Разанава] ; гутарыла Ксенія Зарэцкая // Маладосць. — 2023. — № 4. — С. 69—74 : фат.
- Пейган, М. Табу Міхаіла Гіжука / Мікалай Пейган // Маяк. — 2023. — 31 мая.
- Лютыч, Р. Пасха радость нам несет! : [воспоминания Валентины Добрыниной о праздновании Пасхи в д. Селец] / Рита Лютыч // Маяк. – 2023. – 15 апреля.
- Мирошник, Ж. Культуры истинной носитель
- Пейган, М. Славічак больш не прыедзе : [пра аднакласніка Уладзіслава Жынгуру] / Мікалай Пейган // Маяк. — 2023. — 8 февраля. — С. 5.